پرکندن با منقار (pecking feathers)
عمل پر کندن یک عارضه ی رفتاری است که اساساً می تواند بخشی از رفتارهای تغذیه ایی باشد . برخلاف رفتار های خوشایند عمل پرچینی نیاز به همکاری یک شتر مرغ دیگر دارد. این خصوصیت رفتاری عمدتاً توسط شترمرغ های ماده بر روی ماده های دیگر و ندرتاً بر روی شتر مرغ های نر مشاهده می گردد.پر ها بدون هیچ انگیزه ی خاصی توسط منقار کنده می شوند .پرنده ایی که پرهایش کنده شده حتی در صورت خونین بودن محل پر هیچ گونه اقدامی نسبت به مبارزه یا فرار نمی نماید. شتر مرغ های نر معمولاً کمتر از پرندگان ماده مورد این تعرض قرار می گیرند . این مسئله معمولاً مربوط به شأن اجتماعی عالی تر پرندگان مزبور که در عین حال منجر به ایجاد فاصله بیشتر بین پرندگان خصوصاً بین شترمرغ های نر می شود ، می باشد . پرندگان ماده هم به علت وحشت از برخوردهای جنسی نرها این عمل را بر روی شترمرغ های ماده دیگر هم انجام می دهند عمل پرکنی در فصول سرد زمانی که فقط از جیره های غذایی بسیار متراکم و کامل استفاده می شود شدیدتر اتفاق می افتد .
دکتر اکبر زمانی
پژوهشگر ارشد کشوری در صنعت شترمرغ
مدرس دانشگاه و عضو کمیته علمی دانشگاه
مزرعه دار 15 ساله حرفه ای تحقیقاتی شترمرغ
مشاور تلفنی پرورش شترمرغ ایران
Dr Zamani PHD TMU PS
OSTRICH
akbarzamani.ir
09132098516
درباره این سایت